ONZE DIEREN

Rode brulaap

In Avifauna vind je de rode brulapen op ons apeneiland Nuboso, maar in het wild komen ze in grote delen van Zuid-Amerika voor. Dankzij hun grote kaak en het sterke tongbeen kunnen met name de mannetjes erg hard brullen. Met zo’n brul verjagen zij indringers uit hun territorium, maar ze brullen ook wel eens om naderende regen aan te kondigen. Dat geluid kun je soms wel tot drie kilometer ver horen!
Papegaai
Vallende Veren

Lange grijpstaart

Met hun lange grijpstaart zijn rode brulapen ingesteld op een leven in de boomtoppen van het tropische regenwoud. Het puntje van de staart heeft geen haren, wat ervoor zorgt dat zij extra grip hebben. Ze gebruiken deze staart als een sterke extra hand, waar zij met hun hele gewicht aan kunnen hangen.

 

Hoewel veel andere soorten brulapen bedreigd worden, blijft deze status de rode brulaap nog bespaard. De soort weet zich gemakkelijk aan te passen en heeft zodoende weinig last van veranderingen in leefgebied. Ook hebben zij weinig te vrezen van jagers, omdat zij een groot deel van hun tijd hoog in de bomen doorbrengen. In Nuboso leven de rode brulapen samen met keizertamarins, witgezichtsaki’s en rode titi’s.

Rode Brulaap

De rode brulaap

Avifauna Scheurkader

feiten en weetjes

Weetjes over de rode brulaap

Engelse naam

Red howler monkey

Wettenschappelijke naam

Alouatta seniculus

Leefgebied

Het noorden van Zuid-Amerika, van Colombia tot Bolivia in het tropische regenwoud

Voeding

Bladeren, bloemen en zoete vruchten

Gewicht

4 tot 9 kg

Aantal jongen

1 jong

Draagtijd

190 dagen

IUCN-status

Niet bedreigd

Avifauna zet zich in

…om kwetsbare of bedreigde diersoorten te behouden. Met onze bijzondere vogelcollectie en de deskundigheid van onze medewerkers leveren wij een bijdrage aan het behoudt van biodiversiteit, zowel in het park en de regio.

WIST JE DAT ALLE JONGEN VAN DE GROEP GEDOOD WORDEN ALS EEN NIEUWE MANNELIJKE RODE BRULAAP DE GROEP BINNENDRINGT?

Rode brulapen leven in sociale groepen met één of soms twee mannetjes. Er is een hevige competitie en rangorde in de groep, omdat de mannetjes in de minderheid zijn. Mannetjes die geslachtsrijp zijn, worden uit de geboortegroep gedreven en proberen andere groepen binnen te dringen. Als dat lukt, doodt het nieuwe mannetje alle jonge dieren in de groep. Dit noemen we ‘infanticide’. Op deze manier is er snel nageslacht nodig en weet het mannetje zeker dat alle nakomelingen in de groep van hem zijn.

Avifauna Scheurkader